شن و ماسه هیچ وقت دوست خوبی برای تایر نبوده‌اند. امروز، روی بخش‌هایی از تایرها لاستیک اضافه قرار دارد تا شن و ماسه به آن‌ها آسیبی نرساند. همچنین، این لاستیک اضافه که روی تایر قرار دارد باعث می‌شود زمانی که با سرعت می‌پیچیم، از جاده خارج نشویم.
بسیاری از تایرهای استانداردی که روی قایق‌ها و خودروهای کوچک نصب می‌شوند، با هیچ محافظی عرضه نمی‌شوند. چرا که همیشه روی چرخ‌های فولادی نصب شده‌اند. ممکن است در ابتدا به نظر برسد که این کار، به نوعی حذف بخشی از محصول است. ولی در حقیقت، این کار را به این خاطر انجام می‌دهند که بسیاری از چرخ‌های فولادی قالپاق دارند تا زیبایی‌شان بیشتر شود. نبودِ محافظ رینگ باعث می‌شود که بتوان قالپاق‌های زیباتر و سفت‌تری را برای چرخ طراحی کرد.
تایرهایی که با محافظ رینگ تولید می‌شوند، طراحی‌های مختلفی دارند. در بسیاری از این طراحی‌ها، کناره‌ی نوارهای سرتاسری روی آج تا لبه‌های تایر که داخل رینگ فرو می‌روند، پایین آورده شده‌اند. به عبارت دیگر، شیارهای کنار آج را عمق زیادی می‌دهند تا کمی از لبه‌ی بیرون‌آمده‌ی رینگ اندکی پایین‌تر برود. معمولا نوارهای روی آج را در ضخیم‌ترین بخش‌های تایر (فاصله‌ی بین دیواره‌های تایر و ضخیم‌ترین بخش تایر) برآمده می‌کنند.
این تایرها که نوار روی آج‌شان را تا لبه‌ی رینگ برجسته و شیار کنار نوارها را عمیق می‌کردند، به صورتی طراحی می‌شدند که تایرهای با پروفیل کم (تایرهایی که فاصله‌ی آج‌شان از لبه‌ی رینگ کم است) و رینگ‌های آلیاژی گران‌قیمت را در برابر شن و ماسه محافظت کنند. دلیل این کار، این است که تایرهای دارای نوارِ آجِ برجسته یا شیار فرورفته، اجازه نمی‌دهند که چرخ پوشش داشته باشد و بتوان با پوشش از آن محافظت کرد. این تایرها، معمولا در خودروهایی استفاده می‌شوند که رینگ‌های گران‌قیمت و آلیاژی دارند؛ رینگ‌هایی که صاحبان همین خودروها آن‌ها را رویشان نصب می‌کنند. به همین دلیل، نمی‌توان این موضوع را به عنوان مشکل در نظر گرفت.
محافظ‌های رینگ، زمانی که بخواهیم در جاده‌های خاکی (و حتی زمین‌های خارج از جاده) حرکت کنیم و تایر را در برابر ماسه محافظت کنیم، مفید خواهند بود. همچنین، می‌توانند باعث شوند که سنگ‌ها، شاخه‌های درختان و چیزهایی از این قبیل نتوانند به تایر آسیبی برسانند.
تایرهایی که یک یا دو نوار برجسته دارند را معمولا می‌توان در ون‌های باربری پیدا کرد. این نوارها، در ضخیم‌ترین بخش تایر قرار دارند. ضخامت زیاد نوارهای روی آج باعث می‌شود تا آسیبی به کناره‌ها نرسد. همچنین، مقدار لاستیکی که شن و ماسه از روی تایر خراش می‌دهند، با این کار کم می‌شود و رشته‌های داخلی تایر بیرون نمی‌زنند.
سازندگان ادعا می‌کنند که محصولات‌شان «بیشترین محافظت از لبه‌ی رینگ» را انجام می‌دهند، «محافظ رینگ» هستند یا «محافظت در برابر سایش» را انجام می‌دهند. ولی در هر صورت، وظیفه‌ی نهایی تمام محافظ‌ها یک چیز است. آن‌ها خودشان را فدا می‌کنند تا دیواره‌ی داخلی تایر و رینگ‌های آلیاژی، سالم بمانند.